Gusz Emunim – artykuł
Gusz Emunim jest ekstremalnym syjonistycznym ruchem o podstawach religijno-nacjonalistycznych. Zakłada on „judaizację” państwa i tradycji, oraz lekceważenie wszystkiego, co nie jest żydowskie. Teolog rabin Raf Kook założył pierwszą organizację Merkaz Hraf w 1924 roku, której program został oparty na religijnych podstawach. Stwierdzał on: „Powrót judaizmu do Palestyny jest początkiem zbawienia”(1). Dzieło rabina Kooka kontynuowano po jego śmierci w 1935 roku, chociaż jego nauki miały raczej duchowy niż polityczny charakter. Ruchem kierował wówczas Cwi Jahuda Kook, syn Raf Kooka, który interpretował wszystkie konieczne religijne teksty, by usprawiedliwić wszelkie formy terroryzmu żydowskiego.
Ruch Gusz Emunim, założony w 1974, coraz bardziej się rozrastał. Jego pierwszymi marionetkowymi przywódcami byli rabini: Moshe Levinger i minister edukacji Zevulun Hammer, jednak liderem ruchu ciągle pozostawał rabin Cwi Jahuda Kook. Studenci rabina Kooka rabini Chaim Druckman i Eliezer Waldman, w swojej szkole Talmudu (Hesder Yeshiva), indoktrynowali tysiące uczniów. Obaj otwarcie domagali się od żołnierzy, aby odmówili wykonywania rozkazów ewakuacji osad żydowskich na Terenach Okupowanych. W swych pismach Waldman poparł opinie, iż Holocaust był próbą daną Żydom od Boga, który pragnął w ten sposób zmusić ich do powrotu do Syjonu.
Czytaj wiecej »