Rewolucyjny Ruch im. Tupaca Amaru (MRTA)

Dodane przez admin dnia 11/21/2004 w kategorii Organizacje terrorystyczne | Komentarze

Rewolucyjny Ruch im. Tupaca Amaru (MRTA) – Peruwiański marksistowsko-leninowski ruch rewolucyjny sformowany w 1984 (lub 1983) roku przez lewicowe radykalne organizacje MTA i MIR-IV (pozostałości po Ruchu Rewolucyjnej Lewicy). Jego głównym celem jest „wyplenienie z Peru imperializmu” i ustanowienie marksistowskiego reżimu. Imperializm pojmowany był jako obecność wpływów zachodnich (przede wszystkim amerykańskich i japońskich). System miał opierać się na własności państwowej z ograniczoną własnością prywatną. Twórcami tej organizacji byli: Victor Polay oraz Nestor Cerpa Cartolini.

MRTA swoje imię wzięło od XVIII wiecznego przywódcy powstania antyhiszpańskiego – Tupaca Amaru (naprawdę nazywał się: José Condorcanqu), gdyż symbolizuje on walkę ludu peruwiańskiego (konkretnie podawał się za potomka Inków) z ich ciemiężycielami. Tupac Amaru został publicznie poćwiartowany przez kolonialistów hiszpańskich w mieście Cuzco, po tym, jak dowodzone przez niego powstanie omal nie przekreśliło dominacji hiszpańskiej w Ameryce Południowej. Głównym dążeniem MRTA jest zastąpienie demokracji przedstawicielskiej „prawdziwą władzą ludu”. Organizacja składa się z trzech części: sił rewolucyjnych, które tworzą „zawodowi” żołnierze, którzy w razie potrzeby wspierani są przez drugą część – żołnierzy „rezerwy”, trzecią częścią jest baza w wioskach, gdzie tworzy się komitety samoobrony, których zadaniem jest rozszerzenie działalności organizacji na sferę socjalną i polityczną. MRTA nie tworzy przyczółków na terenach opanowanych (w klasycznym, wojskowym, tego słowa znaczeniu), ale raczej tworzy „zorganizowane bazy władzy ludowej”.
Czytaj wiecej »

Nestor Cerpa Cartolini

Dodane przez admin dnia 09/21/2003 w kategorii Sylwetki terrorystów | Komentarze

Urodził się w jednej z robotniczych dzielnic Limy. Gdy ojciec stracił pracę, Nestor rzucił szkołę średnią i zaczął pracować w zakładach tekstylnych „Cromotex”. Został szefem zakładowej organizacji związkowej. W 1979 roku zorganizował strajk okupacyjny na znak protestu przeciwko zwolnieniu około 250 robotników. Okupacja, w której uczestniczyło kilkadziesiąt osób, trwała 6 tygodni. Potem policjanci wzięli fabrykę szturmem (działo się to za dyktatury wojskowej) . Zginęło trzech robotników i policjant. Cerpa został oskarżony o udział w jego zabójstwie i skazany po raz pierwszy w życiu (dotychczas jedyny) na karę więzienia. Krwawe stłumienie strajku (masakra w „Cromoteksie”, jak określa te wydarzenia peruwiańska lewica) stanowiło moment zwrotny w życiu Cerpy: stracił wiarę w skuteczność instytucji. Z więzienia wyszedł dzięki amnestii.

Kilka tygodni później zajął biuro ONZ w Limie: strajkiem głodowym próbował wymusić uwolnienie 5 kolegów, którzy pozostali w więzieniu. Niedługo potem został zwerbowany przez przebywającego obecnie w więzieniu przywódcę Rewolucyjnego Ruchu im. Tupaka Amaru (MRTA), Victora Polaya Camposa, intelektualistę zafascynowanego marksizmem. W latach 80. Cerpa organizował napady na banki i podkładał bomby w restauracjach szybkiej obsługi w Limie, będących dla MRTA symbolem burżuazyjnego stylu życia i imperializmu. Gdy trafił na policyjną czarną listę, przeniósł się na prowincję i zaczął organizować partyzantkę w departamencie San Martin. Został dowódcą tzw. „frontu północno-wschodniego” MRTA. „Tupakamaryści” napadali na patrole wojskowe, handlowali liśćmi koki, nakładali na ludność przejętych przez siebie miejscowości „podatki wojenne”.
Czytaj wiecej »