Liban 2006 – konferencja w Krakowie

Dodane przez admin dnia 02/27/2007 w kategorii Sprawozdania | komentarze

22 stycznia 2007 roku w Krakowie odbyła się konferencja Liban 2006 poświęcona polityczno-społecznym konsekwencjom wojny lipcowej w Libanie stoczonej pomiędzy Izraelem a Hezbollahem. Organizatorami konferencji były: Katedra Bliskiego i Dalekiego Wschodu UJ oraz Bliskowschodnie Koło Naukowe. Pomysł na konferencję zrodził się krótko po lipcowym konflikcie izraelsko libańskim 2006 r. a celem konferencji była prezentacja i analiza czynników mających wpływ na napiętą i niestabilną sytuację w Libanie jak również integracja środowisk zajmujących się tematyką bliskowschodnia. Wśród prelegentów znaleźli się przedstawiciele, Uniwersytetów Jagiellońskiego, Gdańskiego oraz Śląskiego jak również środowisk studenckich. Konferencja podzielona została na 3 sesje.

Uczestnicy konferencji /fot. organizatorzy

Referat inauguracyjny nt. Libanu wygłosiła magister Katarzyna Dziedzic, inicjator i główny organizator konferencji. Przedstawiła w nim krótką charakterystykę systemu politycznego Libanu opartego o klucz wyznaniowy. Stwierdziła ona, że system konfesyjny jest próbą zachowania równowagi między najważniejszymi sektami religijnymi w Libanie, tak, więc chrześcijanin-maronita, zawsze obejmuje stanowisko prezydenta, muzułmanin-sunnita obejmuje stanowisko premiera a muzułmanin-szyita przewodniczącego parlamentu. O ile system ten jest gwarantem względnej stabilności kraju i sprawiedliwości społecznej, to także jest przyczyną, utrwalania podziałów pomiędzy gminami religijnymi. Mozaika religijno-etniczna Libanu sprawia, że jest on ciekawym obiektem badawczym kulturoznawców, socjologów i politologów – podsumowała na zakończenie.

Kolejnym prelegentem był magister Adam Krawczyk – doktorant historii Uniwersytetu Śląskiego. Wygłosił on wykład nt. Liban w ideologii Erec Izrael Haszlema. Według tej ideologii Izrael powinien składać się z ziem Izraela, Zachodniego Brzegu Jordanu, Strefy Gazy, Jordanii, Libanu, dużej części Syrii, Iraku, Kuwejtu, Arabii Saudyjskiej, Egiptu i Turcji. Pogląd minimalistyczny obejmuje ziemie Izraela, Jordanii, Synaju i Południowego Libanu jako ziem zamieszkałych w przeszłości przez plemiona żydowskie. Referent wspomniał o fundamentalistach z Bloku Wiernych (Gusz Emunim), którzy przeprowadzali ataki terrorystyczne na terytorium Libanu. Magister Krawczyk podkreślił, że największe zagrożenie dla pokoju w regionie może stanowić koalicja prawicy i środowisk religijnych, próbująca chociażby częściowo wcielić w życie ideologię Wielkiego Izraela.Na zakończenie I sesji referat pt. Polityka syryjska wobec Libanu po Pax Syriana. wygłosił magister Łukasz Fyderyk – doktorant KBDW UJ. Referat ten stanowił próbę analizy zakresu i narzędzi syryjskiego wpływu na libańską scenę polityczną po wydarzeniach 2005 roku. Opisowi metod działań syryjskich w Libanie towarzyszy namysł nad charakterem polityki reżimu Bashara Assada – stwierdził magister Fyderyk. Doktorant UJ próbował dociec czy jest ona prowadzona racjonalnie i konsekwentnie dąży do utrzymania możliwie dużego zakresu kontroli nad Libanem, czy też działania syryjskie w Libanie są nieracjonalne i stanowią odbicie wewnątrz-reżimowych walk frakcyjnych.. Pomimo wycofania swoich wojsk w kwietniu 2005 roku Syria pozostaje pierwszoplanowym graczem na scenie politycznej Libanu. Na początku 2007 roku wiele wskazuje na to, że Basharowi Assadowi udało się skonsolidować władzę w Damaszku, a polityka libańska Syrii zbliża się do racjonalnego wzorca realizowanego w latach dziewięćdziesiątych. Syryjski potencjał destabilizowania libańskiej sceny politycznej stanowić będzie kartę przetargową w relacjach syryjsko –amerykańskich – podkreślił na zakończenie.

Drugą sesję otworzył swoim referatem magister Wojciech Grabowski, doktorant nauk o polityce Uniwersytetu Gdańskiego, redaktor portalu www.terroryzm.com. Przedstawił on Percepcję Libańczyków na Hezbollah. Prelegent na wstępie podkreślił dwie różne perspektywy, z jakich Hezbollah jest postrzegany – perspektywa świata Zachodu oraz perspektywa krajów arabskich, które przyrównał do zderzenia cywilizacji Huntingtona. Następnie wskazał na czynniki, które ukształtowały pozytywny wizerunek Partii Boga w Libanie. Przedstawił on także wyniki ankiety przeprowadzonej przez Centrum Badań i Informacji w Bejrucie oraz Centrum Galuppa. Według większości respondentów Hezbollah posiada poparcie dla prowadzonej przez siebie wojny z Izraelem, jest postrzegany lepiej niż przed wojną lipcową oraz umocnił swoją pozycję polityczną w Libanie. Na koniec doktorant UG postawił tezę, według której Hezbollah pójdzie w kierunku podobnym do tego, w jakim poszedł palestyński Hamas – będzie dążył do uzyskania jak największego poparcia społecznego, aby zwyciężyć w kolejnych wyborach w sposób demokratyczny. Hezbollah prawdopodobnie nie zrezygnuje całkowicie z przemocy politycznej. Tezę tą zweryfikuje czas – podkreślił doktorant na zakończenie.

Mgr Wojciech Grabowski podczas swojego referatu /fot. organizatorzy

Ze względu na prywatne przyczyny na konferencje nie mógł przybyć dr Jarosław Tomasiewicz – autor monografii Terroryzm – na tle przemocy politycznej (zarys encyklopedyczny). Jakkolwiek jego referat ukarze się w publikacji pokonferencyjnej. Temat jego referatu to: Chrześcijański sojusznik Syrii w Libanie- Syryjska Narodowa Partia Społeczna. Według adiunkta z Uniwersytetu Śląskiego konflikt bliskowschodni nie jest zderzeniem cywilizacji o czym świadczy choćby istnienie Syryjskiej Partii Socjal-Nacjonalistycznej, składającej się głównie z chrześcijan a stojącej po muzułmańskiej (syryjskiej) stronie konfliktu. To interesujące ugrupowanie głosząc ideologię świeckiego nacjonalizmu wielkosyryjskiego (obejmującego cały tzw. Żyzny Półksiężyc) przeszło ewolucję z faszyzującej skrajnej prawicy na quasi-marksistowską ultralewicę. Mimo niewielkich wpływów roli SPSN nie należy nie doceniać także z tego względu, że jej ideologia jest ostatnio dyskretnie przejmowana przez rządzącą w Syrii partię Baas.

Kolejnym referentem był dr Przemysław Turek z Uniwersytetu Jagiellońskiego, który przedstawił Dziwny sojusz Michela Aouna z Hezbollahem i Amalem. Referat przybliża kulisy porozumienia, podpisanego 6 II 2006 między Wolnym Prądem Patriotycznym a Hezbollahem. Prelegent ukazał działanie egzotycznego bloku, filaru antyrządowej koalicji, którą utworzyły: Wolny Prąd Patriotyczny pod wodzą antysyryjsko nastawionego maronity Michela Aouna, szyicki Hezbollah, szyicka socjalizująca partia Amal pod przywództwem prosyryjskiego Nabiha Barriego, a także podejście sygnatariuszy paktu do kwestii uchodczej ludności palestyńskiej w Libanie i stosunków z Syrią. Doktor Turek poruszył także kwestię podejścia trzech wspomnianych partii do cedrowej rewolucji i relacji z rządem Siniory oraz z prezydentem Emilem Lahudem. Referent przedstawił ich działalność na tle politycznych przeciwników: Falangi Libańskiej, Postępowej Partii Socjalistycznej z druzyjskim przywódcą, Walidem Dżunbulatem na czele oraz maronickich Sił Libańskich pod wodzą Samira Geagea’y.

Po obfitych rozmowach w kuluarach, wymianie poglądów oraz opinii nt. wygłoszonych referatów oraz posileniu się smacznym posiłkiem o godzinie 14.30 rozpoczęła się ostatnia sesja konferencji. Referat nt Media międzynarodowe wobec kryzysu libańskiego z 2006 roku wygłosiła studentka Katarzyna Kopiec. Rozpoczęła ona swój referat od tego, że coraz częściej możemy usłyszeć o międzynarodowej czy europejskiej opinii publicznej. Opinia publiczna, jako element funkcjonowania demokracji, obecnie stanowi ogromną siłę, z której doskonale zdają sobie sprawę największe (demokratyczne i nie tylko) mocarstwa na świecie – stwierdziła pani Kopiec. W związku z wydarzeniami w Libanie CBOS przeprowadził dwa sondaże: pierwszy sondaż przeprowadzony został wśród Polaków i badał postawy wobec sytuacji w Libanie, drugi został przeprowadzony niemal jednocześnie w Polsce, na Węgrzech, w Czechach i na Słowacji i dotyczył sytuacji na Bliskim Wschodzie. Badał on ocenę sytuacji i perspektywy trwałego pokoju w tym rejonie świata.

Kolejni prelegenci to magister  Łukasz Burzała oraz student Mariusz Wiśniewski.  Pierwszy z nich z powodów osobistych nie mógł przybyć na konferencję. Jego referat nt Izraelska opinia publiczna wobec konfliktu w 2006 roku został jednak przekazany organizatorom konferencji. Przedstawił on w nim wyniki badania opinii publicznej przeprowadzone w takcie i po nalotach na Liban w 2006. Autor korzystając z sondaży stara się ukazać opinie o zasadności konfliktu w oczach Izraelczyków. Ponadto zwraca on uwagę na konsekwencje, jakie konflikt ma na spójność społeczeństwa, składającego się głównie z Żydów i Arabów. Autor przytacza również sondaże, pokazujące wpływ konfliktu w Libanie na stosunki izraelsko- palestyńskie. Mariusz Wiśniewski odniósł się do Odbudowy gospodarczej Libanu po wojnie. Pomoc zagraniczna. Referat składa się z 2 części. Pierwsza stanowi próbę przeanalizowania wpływu konfliktu z lipca 2006 roku na gospodarkę Libanu. Analizuje kwestie PKB, finansów publicznych oraz strat materialnych. W drugiej części autor przedstawia dokonaną przez społeczność międzynarodową pomoc finansową jaka napłynęła do Libanu.

/fot. organizatorzy

Idea organizacji konferencji dotyczącej pogłębionej analizy tylko jednego kraju pokazuje złożoną sytuację wewnętrzną Libanu jak również na arenie międzynarodowej. Jednym z centralnych zagadnień związanych z krajem Lewantu jest wpływ terroryzmu i przemocy na politykę oraz wpływy Syrii i Iranu w Libanie co zostało podkreślone zwłaszcza przez doktorantów z Gdańska i Katowic. Dzięki konferencji możliwe było spojrzenie na Liban z wielu perspektyw i to nie tylko krajowej-libańskiej i międzynarodowej-syryjskiej, irańskiej, saudyjskiej ale także z perspektywy Hezbollahu czy Gusz Emunim jak również z perspektywy osoby, która widziała i doświadczyła sytuacji w Libanie – przedstawicielką Polskiej Akcji Humanitarnej – panią Agnieszką Zysek. Należy tylko mieć nadzieje, że konferencji podobnych do tej z Krakowa będzie więcej. Redakcja portalu serdecznie dziękuje za zaproszenie i udział w konferencji, licząc w przyszłości na owocną współpracę.