Hamas – metody i zamachy

Dodane przez admin dnia 12/20/2005 w kategorii Broń | komentarze

Fundamentalistyczna organizacja Hamas, obecnie przejawiająca największą aktywność terrorystyczną na terytoriach okupowanych i w Izraelu. Organizacja składa się z trzech pionów, z których ostatni – Brygady Męczenników Izz al-Din al-Kassema, to zbrojne skrzydło odpowiedzialne za zamachy terrorystyczne. Metody jakie stosuje ten oddział są bardzo różne i pociągają za sobą różną liczbę ofiar.

Na szczęście nie wszystkie używane przez grupy terrorystyczne na świecie są używane przez Hamas, organizacja na swoim koncie nie ma ataku z użyciem BMR, czy terroryzmu lotniczego, jeśli chodzi o terroryzm morski (można odnaleźć informacje o próbie uprowadzenia barki). Przedstawiam dziewięć najczęściej stosowanych metod terrorystycznych Islamskiego Ruch Oporu.

Ataki z użyciem noży

Metoda dość często używana w trakcie pierwszej intifady, obecnie nie notuje się tego rodzaju ataków. Ataki charakteryzują się mała ilościa ofiar i trudnością przeprowadzenia zamachu, terrorysta działa w pojedynkę lub w bardzo małych grupach (max. do 3 osób). W ulotkach organizacji jeszcze w 1992r. wzywano w ramach intifady do „rewolucji noży”.

Przykłady zamachów z użyciem noży:

• 2 grudnia 1990 r., w autobusie jadącym z osady Petach Tikva do Tel Awivu zadźgana 1 osoba,
• 14 grudnia 1990 r., trzech pracowników fabryki aluminium w Hajfie zostało zadźganych nożami przez dwóch napastników,
• 27 maja 1992 r., w Gush Katif zginął rabin Szimon Biran,
• 25 czerwca 1992 r., w Strefie Gazy zginął Mosze Bino i Ami Zaltzman,
• 1 lipca 1993 r., w centralnej części Izraela dwie osoby zginęły a jedna została ranna,
• 24 wrzesnia 1993 r., w Basra zamordowano jedną osobę,
• 14 stycznia 1994 r., w Erez zabito Grigory Ivanova,
• 20 sierpnia 1998 r., w Tel Rumeiyda zginęła 1 osoba.

Ostrzał z broni palnej

Ostrzału dokonywał przeważnie oddział szturmowy składający się z 2-3 osób, schemat działania był prawie zawsze taki sam, była to albo „pułapka” zorganizowana przez grupę, wymagająca stałej obserwacji miejsca lub celu ataku i w odpowiednim momencie uderzenia (np.ataki na poruszające się samochody osadników, lub ataki wewnątrz osad żydowskich), lub był to ostrzał obranego celu, wykonywany z pojazdu poruszającego się z dużą prędkością. Zazwyczaj przy użyciu karabinków automatycznych.

Przykłady zamachów z użyciem broni palnej wymierzone w ludność cywilną

• 17 maja 1992 r., mieszkaniec osady Moszav Te’ashur – David Cohen został zastrzelony,
• 7 listopad 1993 r., w pobliżu Hebronu zastrzelony został Efraim Ayubi – osobisty kierowca ekstremistycznego rabina Chaima Druckmana jednego z liderów organizacji Gusz Emunim,
• 1 grudnia 1993 r., w Near El Bireh na Zachodnim Brzegu zastrzelona została dwójka młodych ludzi: 23-letnia Szalva Ozana, oraz 19-letni Icchak Weinstock,
• 6 grudnia 1993 r., w pobliżu Hebronu zastrzelono Mordechaja Lapida i jego 19-letniego syna Shaloma,
• 9 października 1994 r., w biznesowej dzielnicy Jerozolimy dwóch napastników otworzyło ogień z broni automatycznej, 2 osoby zabite, 14 rannych.

Wymiana ognia z celem wojskowym (różnica definicyjna w stosunku do celu cywilnego)

Rozróżnienie co do celu (wojskowy-cywilny) powinienem wprowadzić w stosunku do każdej prezentowanej metody, jednak ostrzał z broni palnej jest najbardziej charakterystyczny, gdyż przeważnie w takich sytuacjach dochodzi do wymiany ognia, a więc nie jest to sensu stricto atak terrorystyczny. Ten rodzaj przemocy wykonują podobnie jak w przypadku ataków na cele cywilne 2-3 osobowe grupki, wykorzystując „zasadzkę” lub ostrzał z pojazdu.

Przykłady zamachów z użyciem broni palnej wymierzone w personel wojskowy

• 7 grudnia 1992 r., w Strefie Gazy w wyniku ostrzału ginie 3 żołnierzy,
• 24 październik 1993 r., w czasie wymiany ognia w osadzie Gush Katif ginie dwóch żołnierzy,
• 19 listopada 1994 r., ostrzał wojskowego personelu na blokadzie drogowej w Netzarim, 1 ofiara śmiertelna,
• 15 listopada 2002 r., w zasadzce ginie 12 osób, 5 żołnierzy, 4 policjantów i 3 osoby z ochrony osiedla Kiryat Arba w wymianie ognia zginęło też 3 napastników.

Porwania (i morderstwa)

Metoda głównie stosowana w czasie I intifady. Wymagająca ciągłej obserwacji celu, lub przypadku, w którym pojedyńcza osoba (przeważnie żołnierz) bez grupy wsparcia znajduje się na terytorium kontrolowanym przez organizację. Po porwaniu przeważnie ugrupowanie wysuwało żądania uwolnienia przetrzymywanych w więzieniach izraelskim Palestyńczyków, w tym czasie dotyczyło to prawie zawsze uwolnienie szejka Ahmeda Jassina. Po nie spełnieniu żądań, bardzo często po torturach, zakładnik był mordowany.

Przykłady porwań i morderstw

• 18 luty 1989 r., porwanie i morderstwo żołnierza Izraelskich Sił Obronnych (IDF) Avi Sasportasa,
• 4 maja 1989 r., porwanie i morderstwo żołnierza Ilana Sa’adona,
• 18 września 1992 r., porwanie i morderstwo żołnierza Alona Caravani’ego,
• 20 kwiecień 1994 r., porwanie i morderstwo żołnierza Szachara Simani’ego,
• 11 października 1994 r., porwanie i morderstwo żołnierza Nahshon Wachsmana, w wyniku nie udanej próby odbicia zakładników, ginie dowódca jednostki specjalnej.

Atak z użyciem granatów

Metoda stosowana tylko na terytoriach okupowanych, ze względu na trudności w przetransportowaniu i ukryciu broni (granatów), jak i mniejszą możliwość ucieczki. Przeprowadzana jak pokazują statystyki przeważnie przez jedną osobę. Ataki wykazują małą skuteczność pod względem ofiar śmiertelnych.

Przykłady zamachów z użyciem granatów ręcznych.

• 30 wrzesień 1998 r., w Hebronie, dwa granaty rzucone w kierunku policyjnego samochodu, 25 rannych, w tym 11 Palestyńczyków,
• 1 października 1998 r.,w podobnym ataku w Hebronie rannych zostaje 18 osób,
• 19 października 1999 r., 59 osób zostało rannych, gdy zamachowiec rzucił dwa granaty w tłum ludzi na dworcu autobusowym w Be’er Szewie,

Atak bombowy zamachowcy-samobójcy

Metoda pociągająca za sobą największą liczbę ofiar, zamachowiec samobójca wywołuje eksplozje ładunku wybuchowego przytwierdzonego do swojego ciała. Tego rodzaju akcje najczęściej dokonywane są w pojedynkę, ale są wyjątki przeprowadzenia tego rodzaju akcji w większej ilości (2-3). Najniebezpieczniejsze są eksplozje w przestrzeniach zamkniętych (autobus, kawiarnia).

Przykłady zamachów-samobójczych

• 6 kwietnia 1994 r., zamachowiec-samobójca wysadza się w Afula 8 ofiar śmiertelnych i 51 rannych,
• 13 kwietnia 1994 r., zamach na przystanku autobusowym w Haderze 5 ofiar śmiertelnych, 30 rannych,
• 19 października 1994 r., zamachowiec-samobójca wysadził w powietrze autobus w centrum Tel-Awivu, 22 zabitych, 46 rannych,
• 25 lutego 1996 r., zamachowiec-samobójca wysadził się w autobusie w Jerozolimie 26 zabitych, 80 rannych
• 3 marca 1996 r., ponownie eksplodował autobus w Jerozolimie 19 zabitych, 6 rannych,
• 18 czerwca 2002 r., w Jerozolimie eksploduje autobus, 20 zabitych, 52 rannych,
• 19 maja 2002 r., w Tel-Avivie zamachowiec-samobójca wysadza się w kręgielni 16 zabitych, 60 rannych.

Tzw. „samochód-pułapka”

Metoda bardzo rzadko stosowana przez Hamas. Ładunek wybuchowy umieszcza się w samochodzie, a następnie przeważnie drogą radiową uruchamia się detonator. Na terytoriach okupowanych są specjalne drogi tylko dla osadników, więc każdy stojący na uboczy pojazd budzi zaniepokojenie przez co tą metodę stosuje się tylko w miastach w samym Izraelu.

Przykłady zamachów z użyciem „samochodów-pułapek”

• 20 listopada 1992 r., w Or Jehuda eksplodował „samochód-pułapka”, oprócz dwójki terrorystów nikt nie ucierpiał,
• 19 lipca 1998 r.,eksplodowała furgonetka w okolicach supermarketu w Jerozolimie, 1 osoba została ranna,
• 8 luty 2001 r., w Mea Szearim, w dzielnicy zdominowanej przez ortodoksów wybuch samochodu zranił 2 osoby.

Podłożenie ładunku wybuchowego

Metoda polegająca na podłożeniu ładunku wybuchowego w najczęściej uczęszczanych miejscach, ładunek ukrywa się na najrozmaitsze sposoby (kosz na śmieci, pozostawiony plecak). Bomba posiada mechanizm zegarowy(rzadko) lub radiowy. Akcje przeprowadzają pojedyncze osoby.

Przykłady zamachów z podłożeniem ładunku wybuchowego

• 21 marca 1997 r., następuje detonacja w restauracji „Apropo”, 3 ofiary śmiertelne, 48 rannych,
• 27 sierpnia 1998 r., w Tel-Avivie w centrum handlowym wybucha „mała” bomba – rannych 14 osób,
• 5 sierpnia 1999 r., w Hajfie od eksplozji giną 3 osoby, 1 zostaje ranna, śmiertelne ofiary to prawdopodobnie zamachowcy,
• 7 września 1999 r. w wyniku wybuchu w centrum handlowym w Netanii rannych zostaje 27 osób.
• 31 lipca 2002 r., w miasteczku uniwersyteckich w Jerozolimie od eksplozji ginie 9 osób, 86 zostaje rannych.

Atak z użyciem pojazdu mechanicznego

Tylko trzy takie tragiczne zdarzenia zostały uznane za zamachy terrorystyczne, a sam sposób wywołania obrażeń za metodę którą posługiwali się terroryści. Bardzo ciężko nawet zakwalifikować ten rodzaj ataku jako zamach terrorystyczny. Ten rodzaj ataku polega na wjechaniu rozpędzonym pojazdem (samochód, autobus) w tłum ludzi, powodując jak największa liczbę ofiar.

Przykłady zamachów z użyciem pojazdów mechanicznych

• 11 października 1991 r,. w Tel Haszomer furgonetka wjechała w grupę żołnierzy, 2 zginęło, 11 zostało rannych,
• 10 sierpnia 1999 r., w Nahszon kierujący Fiatem Uno nagle zboczył z drogi i wjechał w grupę ludzi oczekujących na przystanku autobusowym, po przejechaniu kilkunastu metrów zawrócił i powtórnie skierował samochód w grupę osób rannych i udzielającym im pomocy, 6 osób zostało rannych, napastnik został zastrzelony,
• 14 lutego 2001 r., kierujący autobusem wjechał w grupę ludzi na przystanku autobusowym w Azor, następnie przez 30 kilometrów uciekał, zginęło 8 osób, 20 zostało rannych.

Ostrzał z użyciem rakiet Kassam

Rakiety Kassam, własnej produkcji, dość prymitywne, jednak technologia ich produkcji, jak i zasięg stale ulegają polepszeniu. Według danych wywiadowczych Hamas pracuje obecnie nad rakietą Kassam 4, która miałaby zasięg 17 kilometrów i mogłaby osiągnąć prawie wszystkie miasta izraelskie. Jednak rakiety są bardzo nieprecyzyjne, bardzo mały procent dochodzi celu. Największe zaniepokojenie analityków budzi możliwość ostrzelania lotniska Ben Guriona. Mimo, iż ataki rakietami Kassam są bardzo nieskuteczne, ataki obecnie przeprowadzane są prawie codziennie.

Przykłady zamachów z użyciem rakiet Kassam

• 28 czerwca 2004 r., w miasteczku Sderot ginie dwójka dzieci gdy w pobliżu przedszkola uderzyła rakieta Kassam,
• 29 września 2004 r., na Sderot spadło kilka rakiet, było jak na tą metodę dużo ofiar, gdyż śmierć poniosło 5 osób, a kilkanaście zostało rannych.

Rodzaje rakiet Kassam

 

Opracował: Adam Krawczyk
Dr Adam Krawczyk jest doktorem na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Specjalizuje się w tematyce Bliskiego Wschodu, ze szczególnym uwzględnieniem terroryzmu zarówno arabskiego jak i izraelskiego